مطاف عشق

روايتی از وجود مبارک امام صادق (ع) در رابطه با ويژگی های انسان مؤمن در تحف‌ العقول هست که فرمودند: مؤمن وقتی مؤمن است که وقتي گفت من بنده خدا هستم ببيند خدا چه گفته و سنّت پروردگارش را انجام بدهد و همچنين سنّتی از پيغمبر و امام نيز در او باشد.

سنّت خدا اين است که هرچند «عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ» است اما غيب و اسرارش، باعث نمي شود راز ديگران را براي همه بگويد، لذا انسان هم بايد راز و اسرار خود و مملکت را، اسرار خانواده و دوستان را حفظ کند و رازدار باشد چرا که کتمان غيب از کارهاي خداست «فَلاَ يُظْهِرُ عَلَي غَيْبِهِ أَحَداً».

بنابراين انسان حق ندارد اسرار دوستش را که به شما گفته به ديگران منتقل نکنيد براي ديگران بازگو نمايد و از اينجا معلوم مي‌ شود اسرار مهم را به طريق اُولي نمي ‌توان منتقل کرد. اين يکي از بيانات نوراني امام صادق (س) است که فرمود: کتمان سرّ، يکي از وظايف اصلی مؤمنان است و بايد به اخلاق الهی متخلِّق شد:«تخلّقوا باخلاق الله تعالي».

منبع : حضرت آیت الله جوادی آمل-درس اخلاق

امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام می فرمایند :

يَا طَالِبَ الْعِلْمِ إِنّ لِلْعَالِمِ ثَلَاثَ عَلَامَاتٍ الْعِلْمَ وَ الْحِلْمَ وَ الصّمْتَ وَ لِلْمُتَكَلّفِ ثَلَاثَ عَلَامَاتٍ يُنَازِعُ مَنْ فَوْقَهُ بِالْمَعْصِيَةِ وَ يَظْلِمُ مَنْ دُونَهُ بِالْغَلَبَةِ وَ يُظَاهِرُ الظّلَمَة.

اى جوینده علم ،
همانا عالم را سه علامت است:
علم و خويشتندارى و خاموشى

و عالم نما را سه علامت است:
با نافرمانى نسبت به مافوق خود كشمكش كند،بوسيله چيرگى به زير دست خود ستم كند،از ستمکاران پشتیبانی نمايد.

اصول کافی، ج۱، ص۳۷.

امام علی (علیه‌السلام):

بدترين مردم كسى است كه مردم، به خاطر ترس از شرارت و بدى او، پرهيز و احترامش كنند.

“غررالحكم ج 4 ص 178″

پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم می فرمایند :
مَن خَرَجَ یطلب باباً من العلم لِیَرُدَّ به باطلا الی الحق و ضالاً الی هدیً کان عمله کعبادتِ اربعین عاماً.

کسی که در جست و جوی علم (از خانه) بیرون رود تا به وسیله آن علم، باطلی را به حق و فرد گمراهی را به راه برگرداند، کار او ارزش چهل سال عبادت دارد.

امالی طوسی ،ج۲،ص۲۳۱.

الامام علی- علیه السلام- صَوْمُ الْجَسَدِ الْإِمْسَاكُ عَنِ الْأَغْذِيَةِ بِإِرَادَةٍ وَ اخْتِيَارٍ خَوْفاً مِنَ الْعِقَابِ وَ رَغْبَةً فِي الثَّوَابِ وَ الْأُجْرَةِ و صَوْمُ النَّفْسِ إِمْسَاكُ الْحَوَاسِّ الْخَمْسِ عَنْ سَائِرِ الْمَآثِمِ وَ خُلُوُّ الْقَلْبِ عَنْ جَمِيعِ أَسْبَابِ الشَّرِّ.

امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند:
روزه بدن، نگاهداشتن آن از غذاها به اراده و اختيار جهت ترس از عقاب و رغبت در ثواب و پاداش است،
اما روزه نفس، نگاه داشتن حواسّ پنجگانه از همه گناهان و خالى بودن دل از جميع بدی هاست.

تصنيف غررالحكم و دررالكلم ص 176

دامنه شخصیت بی مانند سبط اکبر پیامبر صلی الله علیه و آله امام حسن مجتبی علیه السلام آنقدر وسیع و گسترده است که آثار و نشانه های آن در تمام کتاب های حدیث، تراجم، سیره، تاریخ و مناقب فراوان به چشم می خورد.
تواضع، فروتنی، خدا ترسی، روابط حسنه، احترام متقابل و کمک به بینوایان از ابعاد برجسته زندگی آن سرور جوانان بهشتی است. آن بزرگوار بازویی علمی، قضایی، و نیرویی بسیار کارآمد برای حکومت علوی و شخص امیرمومنان علیه السلام بوده است.

ادامه »