سوء ظن در نهج البلاغه
05 بهمن 1394 توسط قربانی نژاد
امام علي (عليه السلام) درباره سوء ظن مى فرمايد:
لاَ تَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً،
وَأَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مُحْتَمَلاً ؛
حكمت 360
هر سخنى كه از زبان كسى خارج مى شود
تا احتمال خير و نيكى در آن مى يابى حمل بر فساد مكن.
افرادى كه گرفتار سوءظن هستند غالباً منزوى اند،
از همه دورى مى كنند، هر صدايى را بر ضد خود مى پندارند
و هركس را در فكر نقشه اى بر ضد خود مى بينند.
اين حالت هم آرامش آنها را از بين مى برد
و هم بهره گيرى آنها را از كمكهاى ديگران در برابر مشكلات و سختى هاى زندگى.