اختلاط زن مرد در محیط کار
متنی که در پیش رو دارید، بخش از مصاحبه «خانم فروغ نیلچی زاده» در گفتگو با ماهنامه فرهنگی تشکیلاتی حلقه وصل پیرامون « اختلاط زن مرد در محیط کار» است که توجه خوانندگان عزیز را به آن جلب می نمایم.
ما برای مدیریت روابط در فضای دینی و توحیدی یکسری معیارهای عرفی. یکی از معیارهای ذاتی ما در مدیریت روابط، عدم اختلاط است و این عدم اختلاط یک اصل است. به طور مثال چطور شما در ماشین معتقد هستید که نباید آب و روغن با هم قاطی شود که این اختلاط ایجاد اختلال می کند. در بحث اختلاط بین زنان و مردان هم معتقد هستیم که اختلاط، ایجاد اختلال می کند. پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «اگر زنان و مردان با هم اختلاط پیدا کنند جامعه به دردهایی مبتلا می شود که برایش درمانی پیدا نخواهید کرد.
امروزه در فضای درسی، کاری، فرهنگی و فضای اجتماعی و فضای تعاملات درون خانوادگی اصل بر اختلاط است و اگر کسی خواهان عدم اختلاط باشد، سریع مارک و انگ می خورد که این فرد یا کار با گروه مقابل را بلد نیست و یا توانایی انجام کار ندارد و به هزار و یک شیوه محاصره فرهنگی می شود و بمباران و سنگباران فرهنگی که این آدم مشکل دارد، در صورتی که فضای دینی ما صراحتا خلاف این را می گوید. و می گوید که اختلاط بین زنان و مردان بالذات آسیب زاست.
در بعضی جاها آسیب زایی این اختلاط می تواند آشکار شود. در فضاهای فرهنگی که اصالت ما این است که بر اساس رشدیافتگی عمل شود. این اختلاط یک نوع خودفریبی می تواند بوجود آورد. آن هم این است که ما آدم های فرهنگی هستیم، چه ایرادی دارد و بعد آسیب تا مدتی پنهان می ماند و بعد از آن وقتی که گنداب اختلاط بیرون زد، تازه می گویند که چرا این مجموعه فرهنگی دچار مشکل شده است. نه! این ساختار فرهنگی مثل جاهای دیگر است. بخاطر همین هم باید اصل زیرساخت های فرهنگی روابط بین زنان و مردان در فرهنگ توحیدی را بدانیم و در این فرهنگ، اصل عدم اختلاط است.
به طور کلی شما موافق کار کردن خانم ها و آقایان در محیط های فرهنگی هستید؟
من موافق حضور اجتماعی فعال زن هستم و هرگز از این نظریه ام بر نخواهم گشت؛ اما موافق اشتغال تمام وقت بانوان نیستم. چون خانم ها یک شغل درجه اول دارند و آن هم تربیت است. این شغل، تمام وقت است و یک وقت اضافی و بیهوده ندارند. اما زن ها این خلاقیت را دارند که وقتشان را به زیبایی در طی روز و هفته و ماه و سال و سال های زندگیشان طوری مدیریت کنند که بتوانند فعالیت های مؤثر و مفید اجتماعی انجام دهند. تمام فعالیت های مختلف از جمله فعالیت فرهنگی که با بافت روحیه زنان و فعالیت تربیتی همخوانی دارد، طبیعتا جزو موثرترین آنهاست. منظور از فعال بودن، فعالیت است نه بیزینس بودن. بیزینس برای کسی است که کار ندارد یا اضطرار به درآمد دارد یا اضطرار به اشتغال دارد و در فرهنگ دینی، زن ذاتا نه اضطرار به درآمد دارد و نه اضطرار به اشتغال. بیکار نیست که برایش کار درست کنیم. خودش کار دارد، وامانده و جامانده هم نیست، همه جا پوشش های عاطفی درون سیستمی خانواده وجود دارد؛ اما اینکه زن ها قدرت اقتصادی داشته باشند هیچ ایرادی ندارد و بسیار هم خوب است ولی هدف اگر قدرت اقتصادی شود، دچار اختلال می کند برای همین هم من با بیزینس مخالفم.
همکاری زن و مرد از منظرهای رفتار اجتماعی، کار تخصصی و فنی، مراودات خارج از محیط کار و کلامی در چه سطوح و با چه شرایطی باید باشد؟
قطعا مراودت بیرون از شرایط شغلی یا شرایط کاری چه همجنس و چه غیرهمجنس نیاز به یک اصل های پیشین دارد. یکی از مشکلات ما این است که تیپ روحیات زنانه خیلی سریع به سمت جزیی نگری، کنکاش کنجکاوی و جستجوی آخرین اخبار که در دسترس نیست، می رود. این ها جزء ویژگی هایی است که در روحیات زنانه وجود دارد و اگر این ها خوب با شخصیت فرد رشد پیدا نکند، چه در محیط کار و خانواده چه در محیط دانشگاه؛ تبدیل می شود به روحیه ای که اصطلاحا به آن می گویند «خاله زنک بازی». یعنی آدم بیکاری که یا باید حرفی را بشنود یا باید حرفی را بگوید و یا حرفی را بسازد. مهم حرّافی است. حالا در محیط کار هم که باشد همین حالت است و بیرون از خانه هم که باشد همین است. پس این یک بحث چشم انداز فکر و گفتار و اندیشه است. حالا اگر این مراودات به بیرون از خانه و محل کار کشیده شود، این یکی از آسیب هایش هست و البته آسیب های دیگر هم می تواند داشته باشد.
ادامه دارد….
منبع: ماهنامه فرهنگی تشکیلاتی حلقه وصل، سال سوم، شماره 24، فروردین 94، ص19.