مطاف عشق

#صحیفه_۲۱۰

خدایا،پناه می‌برم به تواز تندیِ خشم،وچیرگی حسد، وپیروی هوای خدایا، من اینك

مانند كسی هستم كه سخت نیازمند گردیده و نیرو و

توانش رو به ضعف نهاده و گناهانش فراوان شده است؛ همچون

كسی كه جز تو برای درمانِ نیاز خود فریادرسی نمی‌بیند، و برای

ضعف خود نیرو دهنده‌ای، و برای گناهانش آمرزنده‌ای

در میان گناهان سرگردانم، و از مقصد خود بیراه شده‌ام. خود را در

جایگاه گنهكارانِ سرشكسته قرار داده‌ام؛ در جایگاه شوربختانی كه با

تو گستاخی می‌ورزند و تهدیدهایت را سبك می‌شمارند

چه بسا نهی تو را كه مرتكب شده‌ام، و چه بسا امر تو را كه از آن

سر پیچیده‌ام، در حالی كه تو مرا بر آن امر و نهی آگاه كرده بودی

چه بسا گناهان كه انجام داده‌ام و بسا خطاها كه از من سر زده است

و تنها تو از آنها باخبر گردیده‌ای، نه دیگر بینندگان، و تو بیش از

دیگران بر افشای آنها توانا بودی.