مطاف عشق

مشهد لقا

اين روضه كه مظهر آيات كبرياست

آرامگاه بانوى دين خواهر رضـاست

مطلوب شيعيان ومحبّان اهــل بيـت

مقصود اهل دل بود و مشهد لقاسـت

ادامه »

آیت الله بهجت:

× و به عیب خود توجه داشته باشد:

× و عیوب دیگران را نادیده بگیرد;

× و خود را ڪامل و بی نقص نبیند.

آیت الله مجتهدی:

فواید استغفار:
1-از بین بردن غم وغصه
2-از هر سختی برایت گشایشی پیدا میشود.
3-امن بودن از هر ترس.
4-از جایی که باورت نمیشه روزی میرسه.

سكوت خيلى مشكل است!!!!
و خيلى رياضت میخواهد!!!
و چقدر زحمت میخواهد!!!
و چقدر كشيك نفس كشيدن میخواهد !!
تا سكوت اختيار شود و تا حرف‏ها جمع و جور و غربال گردد تا هرزه‏ گو و هرزه خوار نباشد و روى حساب حرف بزند،
سپس كم‏ كم میبينيد كه قلمش سنگين میشود وعبارت‏هاى او وزين میگردد،
و لذا آدم ساكت و آرام كه حرف نمیزند يك وقتى میبينيد كه به حرف درآمده هر جمله اش كتابى میشود و اگر دست به قلم شود و چيزى بنويسد بايد نوابغ دهر جمع شوند تا آن را شرح كنند.

در محضراستاد-علامه حسن زاده آملي

همنشین از همنشین خو می گیرد و بدان شناخته می شود، خوشا بحال آنکه مصاحب حق تعالی است .

هزار و یک نکته، علامه حسن زاده آملی

از جمله دعاهای شبهای دهه آخر ماه این دعاست که شیخ کلینی در کتاب کافی از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:

که در دهه آخر ماه رمضان در هر شب بخوان:
أعُوذُ بِجَلالِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ عَنِّی شَهْرُ رَمَضَانَ أَوْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتِی هَذِهِ وَ لَکَ قِبَلِی ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَةٌ تُعَذِّبُنِی عَلَیْهِ.

پناه می‏آورم به عظمت ذات کریمت،از اینکه ماه رمضان‏ از من سپری شود،یا سپیده این شب طلوع کند،و از سوی من نزد تو گناهی یا نتیجه کاری مانده باشد،که مرا بر آن عذاب نمایی

کفعمی در حاشیه«بلد الامین» نقل کرده که امام صادق علیه السّلام در هر شب از دهه آخر این ماه پس از نمازهای واجب‏ و مستحب می‏خواندند:

اللَّهُمَّ أَدِّ عَنَّا حَقَّ مَا مَضَی مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ اغْفِرْ لَنَا تَقْصِیرَنَا فِیهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا مَقْبُولا وَ لا تُؤَاخِذْنَا بِإِسْرَافِنَا عَلَی أَنْفُسِنَا وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْمَرْحُومِینَ وَ لا تَجْعَلْنَا مِنَ الْمَحْرُومِینَ
خدایا از ما حق آنچه را که از ماه رمضان گذشته ادا فرما،و کوتاهی ما را از عبادت در این ماه بیامرز و ماه رمضان را از ما پذیرفته‏ تحویل گیر،و ما را از زیاده‏رویهای بر علیه خویشتن مؤاخذه مکن،و از رحمت‏شدگان قرار ده،نه از محرومان.

مفاتيح الجنان

ريخت و پاش سفره شب قدر …
اگر قرآن به سر مى گذاريم، هدف تنها اين نباشد كه خدا گناهان ما را بيامرزد، ما را به جهنم نبرد، ما را به بهشت ببرد. اينها ريخت و پاش سفره شب قدر است. وقتى يك دوستى سفره اى پهن مى كند، مائده الهى و مَأدبة الهى مى چيند، مهمان هاى خود را به بهترين وجه پذيرايى مى كند. وقتى مهمان ها برخاستند، سفره برچيده مى شود، آن ريزه هاى سفره را مى ريزند؛ مرغ ها آن ريزه هاى سفره را مى چينند.
ريزه سفره شب قدر اين است كه كسى نسوزد، به جهنم نرود. اينها شب قدر نيست. شب قدر آن است كه انسان طيّار گونه دست هزارها نفر را بگيرد و به بهشت ببرد. در دنيا رفتار او، گفتار او، سيرت او، سريرت او، سنّت او آموزنده باشد. هزارها نفر را زنده كند و در آخرت هم هزارها نفر را به همراه خود به بهشت ببرد. اگر ما بتوانيم در كنار سفره الهى و دولت قرآن بنشينيم، چرا در ته صفوف و صَفُّ النِعال قرار بگيريم به دنبال آن ريزه هاى سفره تكان ها باشيم كه از سفره تكانده شده چيزى به ما برسد.
حضرت آیت الله جوادی آملی، حرم جضرت معصمومه (س) ۸۵/۷/۲۱

يكي از اصحاب رسول اكرم (ص) به حضرت عرض كرد: مجلس شما بسيار شيرين و سودمند است ولي از مجلس شما كه بيرون رفتيم ديگر آن لذت و نشاط براي ما نيست حضرت فرمود: «إستعن بيمينك وأومأ بيده أى خطّ»: از دست خود كمك بگير يعني آنچه گفته مي‏شود بنويس.

اميرالمؤمنين (ع) وقتي از مسافرتي بر می ‏گشتند به حضور رسول خدا (ص) بار مي‏يافتند و سؤال مي‏كردند: چه آيه‏ ای نازل شده و در چه زمينه‏ ای هست، تفسيرش چيست. يا اگر حضرت نبود وقتی از سفر بر مي‏گشتند به دنبال امير مؤمنان مي‏فرستادند و ميی فرمودند در غياب شما اين آيه در اين زمينه نازل شد و معنايش اين است.

در شب های قدر چيزي بهتر از فراگيري علوم الهي، گفتن و شنيدن معارف دين نيست. تشكيل يا شركت در برنامه ‏هایی مانند جلسهٴ تفسير يا حديث يا احكام، كه خود سعادت و توفيقي است؛ و اگر چنين برنامه‏اي نداشت، امر به معروف و نهي از منكر داشته باشد و اگر نتوانست لااقل ذكر بگويد.

چيزی بالاتر از عالِم شدن و آگاه شدن نيست. علم است كه زمينه‏ ای براي رسيدن انسان به «عقل» ميی شود؛ انسان عاقل هم آسوده است و هرگز در عذاب نخواهد بود.

(منبع : آیت الله جوادی آملی، حکمت عبادات صفحه ۱۵۶ تا ۱۵۸)

پرخوری راه فهم را مسدود می کند!
- ماه مبارك رمضان فرصت مناسبي است براي پي بردن به اسرار عالم، بايد به همان مقدار غذايي كه نيروي انسان را تأمين كند بسنده كرد، هيچ كس با پرخوري به جايي نمي‏رسد.
- در تعبيرات اخلاقي اسلام آمده است كه: «ما ملأ آدمى وعاءً شراً من البطن»: انسان هيچ ظرفي را به بدي ظرف شكم پر نكرده است
- شكم كه پر شد راه فهم مسدود مي‏شود، انسان پرخور هرگز چيزفهم نيست و هرگز به اسرار و باطن عالم پي نخواهد برد. شكمبارگي، بي‏ارادگي و خمودي مي‏آورد و رعايت اعتدال در خوردن، سلامتي، طول عمر و نورانيت دل مي‏بخشد. خوردن بيش از حدّ، هم روح را سرگرم مي‏كند تا غذاي زايد، هضم شود و هم بدن را به سوخت و ساز بيشتري وادار مي‏سازد و سرانجام انسان را زودتر از موعد از پا در مي‏آورد، نوعاً انسانهاي پرخور، عمر طولاني ندارند.زياده‏روي در خوردن، بر كسالت و خواب مي‏افزايد.
- وقتي اصحاب رسول خدا (ص) حضور آن حضرت شرفياب مي‏شدند، حضرت از آنان مي‏پرسيد: «هل من مبشّرات» شب گذشته چه خوابي ديديد كه موجب بشارت باشد؟ انسان مي‏خوابد كه چيز بفهمد نه آنكه زياد بخورد تا بيشتر بخوابد.
- شخصي در محضر رسول خدا (ص) آروغ زد، حضرت فرمود: كمتر بخور شايسته نيست انسان آنقدر بخورد كه وقتي در جمع ديگران نشسته آروغ بزند: «أقْصِر من جشائك فإنّ أطول الناس جوعاً يوم القيامة أكثرهم شبعاً فى الدنيا» گرسنه‏ترين افراد در قيامت كساني هستند كه در دنيا سيرترين افراد بودند.
- در حالات امير مؤمنان (س) نقل شده كه حضرت روزي به باغبانش فرمود: غذايي داري؟ عرض كرد: غذاي ساده‏اي دارم كه شايسته شما نيست، از كدوي بي‏روغن غذايي تهيه كرده‏ام فرمود: حاضر كن! حضرت دستها را شست و آن غذا را ميل فرمود سپس به شكم خود اشاره كرد و گفت: شكمي كه با اين غذاي ساده سير مي‏شود! بدا به حال كسي كه شكم او وي را به آتش ببرد.
منبع : حکمت عبادات- صفحه ۱۲۷ و ۱۲۸

آیت الله جوادی آملی :
- وظيفه ما در اين ماه مبارک رمضان چيست؟ مرحوم ابن طاووس با اسناد متعدّدي از وجود مبارک سيد الشهداء (س)، از وجود مبارک اميرالمؤمنين(س) نقل مي‌کند که وجود مبارک پيغمبر(ص) روزي خطبه خواند، ـ حالا در بعضي از نقل‌ها دارد كه آخرين جمعه شعبان و در بعضي از نقل‌ها دارد که آخر شعبان بود ـ فرمود: «أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَة»، پس سالي که نکوست از بهارش پيداست. حالا اگر يک کشاورزي نتواند از اين بهار بهره ببرد ديگر خودش مسئول است! سال، سال نکويي است. بهترين بهره‌اي که ما در ماه مبارک رمضان مي‌بريم چيست؟ فضايل فراواني ذکر کردند، يکي از آنها اين است که آزادي از بهترين نعمت‌هاست، آزادي که انسان از قيد هوس و بردگي هوا و سلطنت شيطان بيرون بيايد، اين يک نعمت خوبي است. در همان خطبه شعبانيه فرمود: «أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَنْفُسَكُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِكُمْ فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُمْ وَ ظُهُورُكُمْ ثَقِيلَةٌ مِنْ أَوْزَارِكُمْ فَخَفِّفُوا عَنْهَا بِطُولِ سُجُودِكُم‏»؛ فرمود شما در رهن هستيد سعي کنيد فکّ رهن کنيد.
- بيان ذلک اين است که هر انسان مديوني بايد رهن بدهد، اگر کسي بدهکار بود رهن مي‌دهد. در امور مالي وقتي به ديگران بدهکار بود، حالا يا سند خانه‌اش يا فرش خانه خود را رهن مي‌دهد؛ حالا اگر کسي «حق الله» به عهده داشت، او که نمي‌تواند بگويند فرش را در گرو مي‌گذارم، يا خانه‌ات در گرو است! بلكه خود شخص را گرو مي‌گيرند، اگر کسي «حق الله» بر عهده داشت، بدهکار بود، مديون بود، خودش را گرو مي‌گيرند؛ وقتي گرو گرفتند ديگر آزاد نيست. اين که مي‌بينيد بعضي‌ها مي‌گويند من نمي‌توانم زبانم را کنترل کنم يا چشمم را کنترل کنم اين بيچاره راست مي‌گويد، چون در رهن و در گرو اعمال خود است، مي‌گويد هر چه مي‌خواهم زبانم را کنترل کنم نمي‌توانم! نمي‌توانم؛ يعني در حد ضرورت، امتناع نيست؛ يعني سخت است براي او. سرّش اين است که آزاد نيست، اگر آزاد بشود که زبانش را کنترل مي‌کند، چشمش را کنترل مي‌کند؛ يا كسي مي‌گويد هر چه مي‌خواهم براي نماز شب پا بشوم نمي‌توام، او راست مي‌گويد، چون در گرو است وقتي که در گرو باشد ديگر به ميل خودش نمي‌تواند کار بکند. چه وقت انسان در گرو است؟ مادامي که «حق الله» را نداد، وقتي «حق الله» نداد، مديون بود، هر مديوني بايد گرو بدهد. گرو هم در مسائل اعتقادي و اخلاقي خود شخص است، نه مال او و فرش او! حضرت در آن خطبه شعبانيه فرمود: «إِنَّ أَنْفُسَكُمْ مَرْهُونَةٌ»؛ رهن اعمال شماست. «فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُمْ»؛ فکّ رهن کنيد، شما دَين خود را بدهيد آزاد مي‌شويد، وقتي که طلب طلبکار را انسان داد آزاد مي‌شود. فرمود: «فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُمْ»؛ آن وقت آزاد هستند.
(منبع : خارج فقه- جلسه ۹۵/۳/۱۲)

مرحوم شيخ دولابی:
- اگر سرپرست یا خادمی داری که اخلاقش تند است هر چقدر می توانی تحمل کن که خدا چیزهای بزرگی برایتان فرستاده.
- بعضی اوقات خداوند چیزهای خوب را در دستمال کهنه می پیچد وبرای شما می فرستد تا دست اجنبی به آن نرسد ، شما باز کنید، جواهر و حقیقت درونش است.
- آینده را هم خیالت راحت باشد اگر جایی دیدی که قشنگ نیست صبر کن
بعد خواهی دید که چیز خوبی است …

عارف معروف آیت الله حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی می فرماید:

نیست جز تقوی در این ره توشه ای/ نان و حلوا را بنه در گوشه ای
«بالتقوی بلغنا ما بلغنا»، اگر در این راه، تقوی نباشد، ریاضات و مجاهدات را هرگز اثری نیست و جز از خسران، ثمری ندارد و نتیجه ای جز دوری از درگاه حق تعالی نخواهد داشت. حضرت علی بن الحسین علیهما السلام فرمایند:
((انّ العلم اذا لم یعمل به لم یزدد صاحبه الا کفرا و لم یزدد من الله الاّ بعدا))
اگر آدمی، یک اربعین به ریاضت پردازد، اما یک نماز صبح از او قضا شود، نتیجه آن اربعین، هباءً منثوراً خواهد گردید.
????بدان که در تمام عمر خود، تنها یک روز، نماز صبحم قضا شد، پسر بچه ای داشتم شب آن روز از دست رفت. سحرگاه، مرا گفتند که این رنج فقدان را به علت فوت نماز صبح، مستحق شده ای. اینک اگر شبی، تهجدم ترک گردد، صبح آن شب، انتظار بلایی می کشم.
بدان که انجام امور مکروه، موجب تنزل مقام بنده خدا می شود که به عکس اتیان مستحبات، مرتبه او را ترقی می بخشد.
????بدان که در راه حق و سلوک این طریق، اگر به جایی رسیده ام، به برکت بیداری شبها و مراقبت در امور مستحب و ترک مکروهات بوده است، ولی اصل و روح همه این اعمال، خدمت به ذراری ارجمند رسول اکرم صلی الله علیه و آله است.

سوال : چگونه بر افكار شيطاني خود پيروز شويم؟

جواب : در روايات ما آمده است: براي انجام هر كار «بسم اللّه الرحمن الرحيم» بگوييد؛ يعني كاري كه قصد انجام آن را داريد، بايد به گونه‏اي باشد كه در مدخل ورودي آن بتوان گفت: «خدايا به نام تو».به اين ترتيب، ما هيچ كاري را بدون مطالعه، تفكر و عاقبت سنجي انجام نمي‏دهيم؛ و علاوه بر اين، كارهايي را انجام مي‏دهيم كه بتوانيم در ابتداي آن بگوييم: «خدايا با نام تو آغاز مي‏كنم». چنين كاري يا واجب است يا مستحب. حرام و مكروه را نمي‏توان با نام خدا انجام داد. با اين تمهيد شيطان همواره در اسارت ماست.

منبع: حضرت آیت الله جوادی آملی، نسیم اندیشه، دفتر اول، صفحه ۱۲۴

از همان زمان که تاریخ حیات بشر رقم خورد، زنان پا به پا و همدوش مردان در تمام عرصه های زندگی حضور داشتند. زنانی که استمرار حیات بشریت به دست آنان رقم می خورد و مفتخر به تربیت مردان بزرگ تاریخ بوده اند؛ همواره سهم بسزایی در تأثیرگذاری بر تمامی شؤون اجتماعی و سیاسی داشته اند.
ادیان الهی بر نقش زنان در صحنه خانوادگی و اجتماعی تأکید کرده و او را مکمل مردان در نقش آفرینی جهت سیر تمدن بشری می شناسند. مکتب اسلام در پرتو راهنمایی های قرآن و سنت نبوی و عترت رسول مکرم اسلام به زن آن چه را که شایسته ی او بود اعطا نمود؛ و شرایط را به گونه ای فراهم آورد که زن بتواند با حفظ شؤون اسلامی و انسانی و با توجه به استعدادهای به ودیعت نهاده شده، در تمام میدان ها که نیاز به حضور اوست نقش ایفا کند.

ادامه »

* در بحث‌هاي اخلاقي به ما سفارش كردند كه «اهل محاسبه» باشيد؛ محاسبه كردن در امور عادي و عرفي آسان است اما محاسبه كردن در اموري كه به تعبير خود قرآن كريم ثقيل و وزين است، دشوار است.

* اينكه به ما اصرار كردند «حاسبوا انفسكم قبل أن تحاسبوا» براي آن است كه ما يك روز حسابي را در پيش داريم، اگر هم‌اكنون محتسِب خود بوديم و كمبودهای خود را ترميم و عيب های خود را تصحيح کردیم، به دارالسلام بار مي‌يابيم و اگر اهل محاسبه نبوديم ممكن است عيب و نقص افزوده شود و با همان عیوب و نواقص وارد يوم الحساب بشويم.

ادامه »

امام علي (عليه السلام) درباره  سوء ظن مى فرمايد:

لاَ تَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً،
وَأَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مُحْتَمَلاً ؛

حكمت 360

هر سخنى كه از زبان كسى خارج مى شود
تا احتمال خير و نيكى در آن مى يابى حمل بر فساد مكن.

افرادى كه گرفتار سوءظن هستند غالباً منزوى اند،
از همه دورى مى كنند، هر صدايى را بر ضد خود مى پندارند
و هركس را در فكر نقشه اى بر ضد خود مى بينند.

اين حالت هم آرامش آنها را از بين مى برد
و هم بهره گيرى آنها را از كمكهاى ديگران در برابر مشكلات و سختى هاى زندگى.

خواهد رسید روزی که مستضعفان جهان؛ سروران وپیشوایان زمین شوند…در آن روزی؛

که گل نرگس حجاب از چهره بگشاید

گر کسی بهرتو مشغول دعا نیست ببخش
دست این طایفه ار سوی خدا نیست ببخش

در نبودت همه بازیچه این نفس شدیم
اگر آقا سر ما گرم شما نیست ببخش

اصلا انگارنه انگار تورا گم کردیم
بودنت دغدغه ی قلبی ما نیست ببخش

نشده نیمه شبی باتو مناجات کنیم
نیمه شب پشت در خیمه گدا نیست ببخش

سوزهر ناله ی ما پای گناهان رفته
در دعاهای فرج سوز صدا نیست ببخش

از وطن دور شدیم و غم غربت خوردیم
خانه ما طرف کرببلا نیست ببخش

گریه کن های حسینیم ولی آقاجان
اشک ما مثل شما صبح و مسا نیست ببخش

یا صاحب الزمان روحی فداك

شفاى طلبه نخجوانى
حضرت آيت الله مكارم شيرازى (دام ظله) مى فرمايد: بعد از فروپاشى شوروى سابق و آزاد شدن جمهورى هاى مسلمان نشين (و از جمله جمهورى نخجوان) مردم شيعه نخجوان تقاضا كردند كه عده اى از جوانان خود را به حوزه علميه قم بفرستند تا براى تبليغ در آن منطقه تربيت شوند.
مقدمات كار فراهم شد و استقبال عجيبى از اين امر به عمل آمد. از بين سيصد نفر داوطلب، پنجاه نفر كه معدل بالايى داشتند و جامع ترين آن ها بودند براى اعزام به حوزه علميه قم انتخاب شدند. در اين ميان، جوانى با داشتن معدل بالا، به سبب اشكالى كه در يكى از چشمانش وجود داشت انتخاب نشده بود، اما با اصرار فراوان پدرش مسؤول مربوط ناچار به پذيرش ايشان شد. هنگام فيلمبردارى از مراسم بدرقه اين كاروان علمى، مسؤول فيلم بردارى دوربين را روى چشم معيوب اين جوان متمركز مى كند و تصوير بر جسته اى از آن را به نمايش مى گذارد كه جوان با ديدن اين منظره بسيار ناراحت و دل شكسته مى شود. خلاصه كاروان به سوى قم حركت كرده و بعد از ورود در مدرسه مربوط ساكن مى شود . جوان بيمار بعد از اسكان به حرم مشرف و با اخلاص تمام متوسل به حضرت مى شود، و در همان حال خوابش مى برد. در خواب عوالمى را مشاهده كرده و بعد از بيدارى مى بيند چشمش سالم و بى عيب است.
وقتى خبر آنى كرامت به نخجوان مى رسد، آن ها مصرانه مي خواهند كه اين جوان بعد از شفا يافتن و سلامتى چشمش به آن جا برگردد تا باعث بيدارى و هدايت ديگران و استحكام عقيده مسلمين شود.

ادامه »

شفاى چشم
يكى از اساتيد محترم اخلاق و وعاظ برجسته شهر مقدس قم نقل كردند: سال ها قبل در چشم دختر بچه ام نقطه سفيدى پيدا شد. به چشم پزشك معروف شهر مراجعه كرديم و ايشان اظهار داشتند كه بايد چشم او عمل شود. على القاعده نوبتى را معين نمودند و ما هم مى بايست به بچه آمادگى روحى مى داديم، ولى همين كه متوجه مسأله گرديد، كار او گريه و وحشت و ناراحتى شد و طبعاً يك حالت اضطرابى هم براى خود ما ايجاد كرد.

ادامه »

عاشقا، مستانگى از سر بگير

ساقى از ره میرسد ساغر بگير

مرغ دل را از قفس آزاد كن

با پرستوهاى عاشق پر بگير

پر بزن تا كوىِ يارِ مَه لقا

جا به بامِ خانه دلبر بگير

گرچو من بشكسته بالى غم مخور

با ولاى يار بال و پر بگير

جشن ميلاد امام عسگرى

آمده عيدى ز پيغمبر بگير

هر چه مى‏خواهد دلت از يُمن او

از يَدِ پر قدرت حيدر بگير

طالب عفوى اگر با يا حسن

دامن محبوبه داور بگير

شيعه مى‏نازد به نام عسگرى

يا اباالمهدى امام عسگرى

ادامه »

امام صادق
آنچه می خوانید گزیده ای است از سخنرانی استاد جوادی آملی پیش از خطبه های نماز جمعه تهران که در سالهای میانی جنگ تحمیلی، طی بیانی مبسوط در شرح احوال افعال سیاسی-عبادی امام ششم و توصیه های ایشان به امت اسلامی، ایراد گردیده است.

ادامه »

امام جعفر صادق(ع)
اخلاق كه از ریشه «خُلق» گرفته شده، تعریفهاى مختلفى براى آن شده است(1)؛ اما تعریف اخلاق هرچه باشد، ضرورت طرح آن در جامعه به صورت مستمر و دائمى بر هیچ كس پوشیده نیست. در لزوم طرح آن همین بس كه امام على علیه‏السلام فرموده: «لَوْ كُنّا لا نَرْجُو جَنَّةً وَلا نَخْشى نارا وَلا ثَوابا وَلا عِقابا لَكانَ ینْبَغى لَنا اَنْ نُطالِبَ بِمَكارِمِ الاَْخْلاقِ فَاِنَّها مِمّا تَدُلُّ عَلَى سَبیلِ النَّجاحِ(2)؛ اگر ما امیدى به بهشت و ترسى از دوزخ و انتظار ثواب و عقاب نمى‏داشتیم، شایسته بود به سراغ فضایل اخلاقى برویم؛ چرا كه آنها راهنماى رستگارى هستند.»

ادامه »

آغاز امامت امام زمان(عج) بر منتظران ظهورش مبارکباد

غربت و مظلومیت، رشته ای است پیوسته، از غدیر تا کربلا و از کربلا تا غیبت. آنها که آرزو داشتند در سال دهم هجری، در سایه سار تک درخت وادی جحفه بودند تا با صاحب غدیر بیعت کنند، امروز باید با حجت معبود، مهدی موعود بیعت کنند و هر چه در توان دارند، از یاری امام زمان خود دریغ ندارند؛ چنان که امام علی علیه السلام می فرماید: «خوشا به حال کسی که زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کند، به دوره او بپیوندد و دوره او را شاهد باشد.»

پس کی از روز وصال تو خبر می آید؟             کی شب هجر تو ای دوست به سر می آید؟

هر مسافر به دیار و وطنش باز آمد           کی نگار من غمگین ز سفر می آید؟

آنی از ساحت دل یاد تو بیرون نرود                دائما صورت ماهت به نظر می آید

نغمه مرغ سحر می دهد از صبح خبر                    کی پسِ شام فراق تو سحر می آید؟

سدّ لطف تو حفاظت کند از ما ای دوست               هر زمان جانب ما سیل خطر می آید

پس کی ای دوست پس از این همه خوناب جگر               نخل امید من آخر به ثمر می آید؟

ذوالفقار علوی چون که بگیرد در دست                       پی آزادی انواع بشر می آید

«ملتجی» منتقم آل محمد، مهدی                              پی نابودی هر فتنه و شر می آید

تولد حضرت مهدی (عج)

حکیمه خاتون علیهاالسلام ، عمه امام حسن عسکری علیه السلام نقل می کند: وقتی هنگام تولد مهدی(عج) رسید، امام زمان(عج) را دیدم رو به قبله به سجده افتاد. سپس دستش را بلند کرد و گفت: «به یکتایی خدا گواهی می دهم و اینکه جدّم، رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ، و پدرم امیرمؤمنان علیه السلام ، وصی رسول خداست». سپس یک یک امامان را شمرد تا به خود رسید. امام زمان(عج) از هنگام تولد تا زمانی که پدرش به شهادت رسید، مخفی بود و فقط تعداد خاصی از یاران، او را می دیدند و مسائل خود را از ایشان می پرسیدند. حضرت هنگام رحلت پدر، پنج سال داشت. چنان که در روایات آمده، محل زندگی امام زمان(عج) در دوران کودکی همچون محل زندگی حضرت موسی علیه السلام مخفی بود تا از گزند طاغوتیان محفوظ باشد.

ادامه »

ضامن آهو، یکی از القابی است که در میان توده مردم به امام هشتم حضرت امام علی بن موسی الرضا صلوات الله علیه نسبت داده شده است، و حتی برخی از محققان این لقب را برگرفته از داستان‌های گوناگونی می دانند که در کتب تاریخی نقل شده است که مشهورترین آن بدین صورت می باشد که:
روزی صیادی در بیابان طوس آهویی را دنبال می کند.

ادامه »

حاج محمود كريمي:

- قبله دل هايي و حج فقرايي

سيد مهدي ميرداماد:

- خادما گريه كنون صحنتو جارو مي زنن

- حرف من حرف دلاي بي كسه

- من كه غير تو كسي را ندارم

مـحـبـوبیت امام مجتبى علیه السلام در كودكى نزد پیامبر صلّى اللّه علیه و آله براى همه كـس مـشـهـود بـود. پـیـامـبـر او را پـاره تـن، نـور دیـده، مـیـوه دل و گـل خـوشـبـوى بـوسـتـان نبوت مى نامید. پیوسته او را فرزند خود مى خواند و مى فـرمـود: «هـمـه فـرزندان مادران به پدرشان نسبت مى برند جز اولاد فاطمه، كه آنان بـه من نسبت مى برند.» از عمق دل به او عشق مى ورزید، دست او را مى گرفت، بر روى دامـن خـود مـى نـشـانـد و بـه مردم مى گفت: «هر كه این فرزند مرا دوست بدارد مرا دوست داشـتـه، و هر كه او را دشمن بدارد مرا دشمن داشته است. خداوند دوست بدارد كسى را كه حسن مرا دوست بدارد.»

ادامه »

دانلود مداحي آخر صفر(شور)

آخرین وداع با یاران
…پيامبر اكرم(ص) در یكی از روزهای بیماری در حالی كه سرش را با پارچه‌ای بسته بود و علی علیه السلام و فضل بن عباس زیر بغلش را گرفته بودند و پاهایش بر زمین كشیده می‌شد، وارد مسجد شد و روی منبر قرار گرفت و شروع به سخن فرمود و گفت:

ادامه »

در فرهنگ اسلامي و معارف عرفاني، عدد چهل(اربعين) جايگاه خاصي دارد. چلّه نشيني براي رفع حاجت يا رسيدن به مقامات سلوك و عرفان معرف است. حفظ كردن چهل حديث، اخلاص چهل صباح، كمال عقل در چهل سالگي، دعا براي چهل مؤمن، چهل شب چهارشنبه و … بسياري از اين نمونه هاست.

ادامه »

در عراق به وي‍ژه در مناسبت هاي خاص، عزاداران حسيني به صورت دسته جمعي و در قالب كاروان هاي كوچك و بزرگ، پياده به سوي كربلا مي روند. اين حركت مقدس به ويژه از نجف به كربلا كه اغلب با شركت علماي ديني انجام مي گرفت، چندين نوبت از طرف رژيم بعثي عراق جلوگيري يا به خاك و خون كشيده شد. يكي از اين نوبت ها در سال 1397ق بود. زائران براي بهره برداري هاي تبليغي و سياسي بر ضدّ طاغوت عراق، برنامه ريزي هاي مفصّل كرده بودند. حكومت عراق هم به شدت و خشونت متوسل شد و راهپيمايان را در طول راه، از آسمان و زمين به گلوله بست. حادثه بصورت پياپي در سال هاي 1390، 1395 و 1396ق در ايام عاشورا و اربعين پيش آمده بود اما انتفاضه و حركت گسترده ي سال 1397ق بي سابقه بود و نجف آن سال بسيج كننده ي اين نيروي عظيم مردمي بود كه از كنار مرقد اميرالمؤمنين به راه افتاد و پس از چهار روز پياده روي به كربلا رسيد. حركت موكب هاي پياده و شعارهاي طول راه و سخنراني هاي متعدد، همه نوع معارضه با حكومت بعث بود. امواج گسترده مردمي با شعار «أَبَد وَ الله مَا نَنسَي حُسَينَا؛ به خدا قسم هرگز حسين را فراموش نخواهيم كرد» به راه افتاد. نيروهاي دولتي براي جلوگيري از رسيدن زائران به كربلا، برنامه هاي مختلفي داشتند و درگيري هايي پيش آمد و شهدايي بر خاك افتادند. وقتي هم به كربلا رسيدند، حوادثي شديدتر پيش آمد و كساني كشته و جمع بسياري دستگير شدند و نهضت شيعي اربعين آن سال در خاطره ي تاريخ ثبت شد و مبدأ الهام و شورگستري براي سال هاي بعد گرديد. اين حادثه در سال 1356ش بود.

منبع:
محدثي، جواد، فرهنگ عاشورا، قم، معروف، 1386

سبک زندگي اسلامي با الگوگيري از امام حسين(ع)
امروزه با مدرن شدن جوامع و راه يافتن ابزار الکترونيکي به خانواده، متاسفانه شاهد ايجاد شکاف هايي عميق بين افراد خانواده هستيم. اما در سبک زندگي حسيني از دوران کودکي تا زمان شهادت؛ روابط خانوادگي صميمي، براساس ايمان فراوان بوده است. و همه سال هاي زندگي پربرکتشان، مي تواند سبک بديع و متفاوتي از زندگي اسلامي را در مقاطع مختلف به مردم آزاده جهان ارائه کند.

ادامه »

1- عبادت و عبوديت
با مطالعه تاريخ زندگي امام حسين(ع)و اصحاب شان پي مي بريم كه آن بزرگواران اهل عبادت و عبوديت حقيقي و واقعي بودند و از بركات اين دعاها و عبادت ها به اين درجه نائل شدند.
حبيب بن مظاهر در خطبه اي خطاب به لشكر عمربن سعد فرمود: «آگاه باشيد! به خدا سوگند! بدمردماني هستند نزد خداوند در روز قيامت كساني كه بر او وارد مي شوند در حالي كه ذريّه پيامبر(ص)و عترت او و اهل بيتش(ع)و عابدان اهل اين شهر كه در سحرها مشغول عبادت بوده و بسيار ياد خدا مي كنند را به قتل مي رسانند.» (تاريخ طبري، ج3، ص315)
از وي‍ژگي هاي امام(ع)وياران شهيدشان، روح معنوي، حال عبادت، نيايش و نماز بود. به طوري كه شب عاشورا، زمزمه نماز و نيايش آنان در خيمه هايشان پيچيده بود. مثل صدايي كه از كندوي زنبور عسل به گوش مي رسد.(سيدبن طاووس، لهوف، ص154)

ادامه »

السلام عليك يا أبا عبدالله الحسين

با كمي دقت در اعمال و كردار يزيد و لشكريانش متوجه خواهيم شد كه عوامل بسيار زيادي در منش آنان وجود داشت كه باعث تيرگي، شقاوت و سوء عاقبت در كارنامه رفتاري آنان با امام حسين(ع)و اصحاب شان شده است. مهم ترين عوامل سعادت و شقاوت در واقعه كربلا در دو بخش جداگانه تقديم حضور خوانندگان عزيز مي گردد.

ادامه »